وقتی بیشتر توجه میکنی در پی هر بحث و جدلی بیشتر از خودت فرار میکنی از چیزهایی که درونت به آنها شک داری، مخصوصا" با اطرافیانت، مخصوصا" از اون چیزهایی که درون آنها به آن یقین نداری ودرون خودت شک داری. والا هر کس درون خودش با کمبودها ونقصانهایی روبرو میشود که این کمبودها و نقصانها را همیشه در دیگران پر رنگتر میبیند و همیشه از آنها فرار میکند، فرار از چه از درون خودش، به کجا! حتی به نزد خدا هم فرا...ر نمیکنی که لااقل از این وضعیت نجات پیدا کنی و در این دریای متلاطم زندگی به ناجی روی آورده باشیم نه به چیزهای بادکنک مانند،که پوچ پوچتر شوییم زمانی بخود میاییم که ما نیز بادکنک زیبایی شده ایم که با نوک سوزن واقعیت می ترکیم واز بوی تعفن هوای درون بادکنک بیشتر از همه خود نابود میشویم.
خدایا ما را بخود آر مایی که طاقت کوچکترین حرکات و رفتار دیگران را نداریم و تعبیر نداشته رفتار دیگران را به هزار جور تعبیر برای خود ترجمه میکنیم ودر مقابل واکنش نداشته دیگران، حماقتهاو حقارتهای خود را به هزار جور کنایه می آراییم و باز همیشه حرکات خود را زیباترین حرکات و رفتارمیدانیم.
خدایا شکرت هرکه هر چه دارد حق اش است و هرچه دارد لازمه زندگی اوست و عین عدالت توست. تا کی بفهمیم و برایمان مفهوم شود خودت دانی و بس.
حس میکنم هر که را بیشتر دوست داری بیشتر آزارش می دهی آزار که نه آزمایش و درس، وقتی خود به چکنم چکنم های دنیا حصارهایی که خود برای عزیزانمان درست کرده ایم و برای خود میفهمیم آزار میبینیم که نه از تو از خود و وقتی که بتوانیم ، پس بهتر بفهمیم والا که تو روزی رسانی و بنده ایی را گرسنه و برهنه نمیگذاری پس غم نان ،لباس ،زیرانداز و سقف که نمی تواند آزار باشد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: